هیچ کتابی نخواهد توانست

عمق ریشه دواندن ما را حوالی عشق معنا کند

نقطه سر خط

شروع دوباره زندگی ماست

با چاشنی شعر

وواژه هایی که مسبب پیوند ما شدند

 از گذشته به آینده

پلی باید زد

واحساس را درآغوش باید کشید

پرت شد وسط دغدغه ها

واز نردبان مشقت کمی بالا باید رفت

چایی حوصله را نوشید

چراغی روشن کرد

باید از امشب

درتنهایی خوابید

ما یادگار آذر ماه بی رحمیم

وهنوز چشم هایمان خواب آلود

پشت فرمان دو دو می زند

مثل کودکی هایمان بیا

کمی سادگی کنیم

لااقل حالا که

درچند قدمی ما

بداهه های سپید کارگرند

#علیرضا_ناظمی

2

برچسب گذاری شده در: