بوی قهوه تو

سرک می کشد در تمام وجودم

و من چه لبریز می شوم از تو

وقتی عاشقانه درتختخوابم

چشم به قاب عکست

به ژست های تو

جلوی لنز دوربین

حسادت می کنم

و چقدر

مرا هوایی آن نگاه مستت می کنی

هرشب که بیدادگرانه

به روی شعرهایم آغوش می گشایی

ومن سرمست پرت می شوم

حوالی آخرین نگاهت

که مهربانانه مرا فراخوان می داد

تا چشمهایت را ببوسم

درآخرین رخداد زمستان امسال

#علیرضا_ناظمی

2

برچسب گذاری شده در: