آرام آرام دوستم داشت
به‌شدت بامن مهربان شد
وحالا من روزها وشبها
به اوفکر می کنم
او
به من
به آینه ای که پیوندمان را
درآن جشن گرفتیم
ودوباره تکرار می شود
قصه ی‌تپش قلب او
روی نود وشش
آه من چقدر خوشبختم !
وچگونه دوام بیاوریم این عشق را
که فرو رفته درژرفای جانمان
با بوی قهوه ی خوشبختی
وآغوشی لبالب
ازواژه ،ازشعر…
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
