برای بعد از خودمان
باید…
حرف تازه ای به یادگار بگذاریم
انسانهایی هستیم
از شرق به غرب دونده
واز شمال به جنوب رونده
درپیچ هاسرگردانیم
ودر عمیق آتشبارهای زندگی
چون مردمان مستأصل
دست بر دست
ایستاده ایم در کنجی
باید برخیزیم
از زمخت ذرات معلق درهوا
نفس برنگیریم
به شاخ گاوهای مشتعل از حرارت آفتاب
لباس پهن نکنیم
به پنجره ها چشم بدوزیم
غبار از چشم هایش برگیریم
کبوتری را که عاشق جفتش هست را
مکافات نکنیم
گوش به فریاد گوش ماهی ها بدهیم
بدویم سمت تمام مردم شهر
دست به سویشان دراز کنیم
زیر پوست ترکیده‌ی انار
راه برویم
در جریان های عمودی نفس کشیدن
حلقه ی متصله ی مرگ وزندگی باشیم
باید رد پای مان
نقشه ترسیم راه آینده باشد
وافکارمان نیز هم…
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
