چون آهویی برآمده از چشمهای تو
رمنده از هرچه تعلق
تنها به شوق پاییزان ابری جنگلی
که مرا و تو را به
ذوق یک تمدد خاطر
نفسی دوباره می بخشد
دیده به دیدار تو دارم
تا رهیده از هر چه ناملایمات
در آغوش گرم شعر
همنشین با تکاپوی واژه هایت
شب به نفس های تو
اشتیاق ودلتنگی ام را
گره بزنم
#علیرضا-ناظمی
نمایش دیدگاه ها
