بیکرانه ای شاعرانه 0 5 1 علیرضا ناظمی ۲ فروردین, ۱۴۰۴ 1 دقیقه مطالعه شانه هایم را پناه خستگی هایت کردم تا در ساحل آرامش پایت را دراز کنی در هوای آسایشی مدام بیقرار تر از تو من بودم که دل به دریا زدم و حالا سهم من تو شدی بیکرانه ای شاعرانه… #علیرضا_ناظمی 2 رمز میان ما برچسب گذاری شده در: نام شعر،بیکرانه ای شاعرانه نمایش دیدگاه ها دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم. Δ Share Article:
