به استقبالش
در چشم به راهی آغوشی
رنگ از رخسار پریده
چکاوکی غزل شد
با گریه های توأمان
و لبخند های پیاپی
وحالا در سپیده دمان امید
سور مهربان نگاهش
شعری سپید است
شیرین تر از جان…
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها