به استقبالش

در چشم به راهی آغوشی

 رنگ از رخسار پریده

چکاوکی غزل شد

با گریه های توأمان

 و لبخند های پیاپی

وحالا در سپیده دمان امید

سور مهربان نگاهش

شعری سپید است

شیرین تر از جان…

#علیرضا_ناظمی

5

برچسب گذاری شده در: