از بستر زخم های کوچه
آمده بودی
بار درد تنهایی به دوش
نشسته درساحل هیجان
با چشمانی خیس باران
دلت اما قُرص
صدای پای خدا را
در خلوت دیدگانت
می توان دید
دستت در دست شعر
هرم نفس هایت مهر
دلت اما … قُرص ِقُرص
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
