من خیره می شوم به افق
واز فرسنگها راه دور
جاده ها را
کوچه ها را
یک به یک رصد می کنم
مگر تو بیایی
راستی…!
این چه دلبیقراری غمناکی بود که
تو بروی
ودیگر نیایی
دیگر حتی عینک هم
در کار دیدن مددم نمی کند
مانده ام تو بیایی
با چشم های ضعیفم چه کنم
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
