سرمست از عشق تو

نامت را جوانه صدا خواهم کرد

که شکوه باور بیکرانه ی عشقی

در ترنم عاشقانه ی باشکوه اساطیری فصل ها

جایی که واژه ی انسان

فخامت بار معنا می‌یابد

وقتی تو هستی

واز گُل، آفریده شدن کلامت

سهم تو می شود

در دور دست های خیالی که

سو می دهد به چشمهای

از عشق تو سرمست

از عشق تو شادمانه

در پهنه‌ی آرام گیتی

بی گمانه در همین حوالی…

#علیرضا_ناظمی