غمگنانه 1 62 1 علیرضا ناظمی ۲۰ فروردین, ۱۴۰۴ 1 دقیقه مطالعه تنگ شبیه پیراهنم که حجم انبوه عشقت را درسینه بر نمی تابد من با تو جهانی از نو ساخته ام که در آن ، راوی شیفته هیچ زنی نیست من تنها به آرامش فکر می کنم و سکوت مرداب وار پلک هایت که دیر زمانی ست خستگی هایت را هلهله می کند هر بار غمگنانه برای رهیدن از مرز سنت تعصب و کج خلقی های ناجور زمانه حالا که درد معترضانه تا شانه ماه بالا آمده است #علیرضا_ناظمی 5 سیصد وشصت و پنج برچسب گذاری شده در: نام شعر،معترضانه نمایش دیدگاه ها یک دیدگاه #صبا در 20 فروردین, 1404 سلام استاد رقص قلمتون مانا و نویسا ایام بکام و خوش … استاد می شه بیزحمت اون شعرتون رو که بلند نویسی داشتید رو هم بزارید تو سایت .سپاسمندم🙏🌱 … همون که نگاشته بودید آنقدر در کوی تو حیران و سرگردان شوم … پاسخ دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم. Δ Share Article:
سلام استاد
رقص قلمتون مانا و نویسا
ایام بکام و خوش …
استاد می شه بیزحمت اون شعرتون رو که بلند نویسی داشتید رو هم بزارید تو سایت .سپاسمندم🙏🌱 …
همون که نگاشته بودید
آنقدر در کوی تو حیران و سرگردان شوم …