تنگ شبیه پیراهنم

که حجم انبوه عشقت را

درسینه بر نمی تابد

من با تو جهانی

از نو ساخته ام

که در آن ، راوی

شیفته هیچ

زنی نیست

من تنها به آرامش

فکر می کنم

و سکوت مرداب وار

پلک هایت

که دیر زمانی ست

خستگی هایت را

هلهله می کند هر بار

غمگنانه

برای رهیدن از

مرز

سنت

تعصب

و کج خلقی های

ناجور زمانه

حالا که درد

معترضانه

تا شانه ماه

بالا آمده است

#علیرضا_ناظمی

5

برچسب گذاری شده در: