در ازدحام کوچه

جهان از چشمم ریخت

ومن که

مسافری بودم با دستهای خالی

نازِ دخترانه‌ات، چون نسیمِ ناگهان آمد

صدای خنده ات از پیچ کوچه ‌پیچید

و‌ من بی هوا

 دل بریدم

دل دادم

دل را آتش برد

وحرارت عشق تو مجابم کرد

به ماندن

به دلبستن

به دل دادن

#علیرضا_ناظمی

1

برچسب گذاری شده در: