ازکوه صدایی بلند نمی شود

آنچه هست پژواک صدای ماست

رازِ جنگل را درخت می داند

رازِ درخت را شاخه ها

ورازِ شاخه ها را برگها

وراز ِ برگها را پاییز

من با گیاهان نسبت دارم

درخت فامیل نزدیک من است

وبا جنگل پیوندی عمیق وخونی دارم

هم قسم با آدمم

نیاز من به سایه است

با دل ودیده

به ابر ، آسمان ،پرنده

باد، باران نزدیکم

مأنوسم با صدای پرندگان

با نوای سیلِ رمنده ی رمه در مزرعه

وتو انسان

 از من نخواه نسبتم را با خاک فراموش کنم

#علیرضا_ناظمی

1

برچسب گذاری شده در: