رقص دستهای تو حوالی پیچک ها
دیدنی ست
وقتي دامن دامن پروانه
در تبلور احساسی شاعرانه
دخیل می بندند
به گیسوی گل ها
و چه تماشا دارد
حَظ نمکین تام و تمامت
بهنگام آفرینشی ادبی از جنس
گلواژه های مهر
چیزی شبیه سپید چامه هایی
که جان را تازه می کند
بهنگام نفس کشیدن
درگلدان گلدان هنرمندی تو
در بسیط پهناور خانه
پشت پرده های احساس
درآغوش تخیل من
وقت نگاه بازی های همیشه ام
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
