همیشه پلی هست
از این سوی جغرافیا تا آنسوی بیکرانه ها
که من را به تو می رساند
در غروب؛ رویا گونه
درتاریکی در روشنایی
من از تو جز بله نشنیدم
وتو از من نخواه نه بگویم
پیوند ما رستن عمیق واژه ها ست درشعر
به غروب فکر نکن
طلوع همواره با شادی همراه است
ودرمن این اتفاق
جور دیگری ست
پنجه درپنجه پنجره ها می شوم
ماه را به خانه می آورم
واز نیمرخ تا…
رخ در رخ
تمام سوراخ ها را می پوشانم
تا
هرگز جز من از آن دیگری نشود
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
