درگذر زمان رنج بردیم
و گونه هایمان ترشد به داغ
سهم ما چقدر از این زندگی
غم بود وغم بود وغم
وچقدر ما آدم های
صبوری بودیم
که ایستادیم وایستاده
گریستیم وگریستیم وگریستیم
بی آنکه براین دردها
پلکی بزنیم
حالا سهم ما از این
کاشانه درد
شده است
چکامه های بلندی سپید
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
