هم آغوشیم با درد
با رازهای تلخ زندگیمان
وتلخی خاطره هایی که
آه از نهادمان بلند می کرد
دانه به دانه
شبیه دانه های تلخ قهوه
که هرکدام درتنهایی هم
تلخ تلخند
ما نیز زندگی را آغاز کردیم
با احساس خوشبختی
ونمی دانستیم
شیرینی آن نصیبمان نخواهد شد
انگار بی هوا
خیار را از ته گاز زده بودیم
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
