بامن قدم بزن

نگاه متفکرانه تو

به سمت افق

ودغدغه های همیشه ات

که ترا تا دوردست ها

همراه خود می برد

ومنی که آمده ام تا

از شانه ات نمی آه

برگیرم

بس کن در دایره آلام

حبس شدنت را

بیا و رشته مهر درفکن

گامی با من قدم بزن

به روشنایی وبه آب

فکر کن

به زاینده رود جاری

وچهارباغی که نام تو را

هر ثانیه صدا می زند

#علیرضا_ناظمی