بوییدن عطر مهربانی

وعده ما جایی حوالی خیابان

زیر باران

درهوای دلچسب زمستانی که

بوی آشتی داشت و همدلی

با چاشنی عشق

وطعم ملس گلهایی که

 دوستشان داری

چشمهایت که برق تماشا داشت

و کفش های کتانی تو که

تا فرق سر در آب رژه می رفتند

روییدن نگاهت در شعرهایم

چامه هایی که به ناز شنیدی

و لبخندهایی که از ته دل

برون ریزی داشت غمهایت را

در خیابانی که

منتهی شد به بوییدن عطر مهربانی

درآغوش من …

#علیرضا_ناظمی