در سایه سار ناملایمتی ها
آنجا که شولای غم برگرده روزهایت
انداخته بود زمانه
آمدم تا در ازدحام واژه های غم آلود
معبری برایت باشم
برای رهیدن از سلول سلول دردِ
تا مغز استخوان فروکشیده
و حالا در گرمای شهریوری
این روزهای شاعرانه
به هیچ چیز
فکر نکن جز
پیوند عاشقانه هایی که میان من وتو
حادثه آغازید
و
شعرهای باران خورده ای که
به لبخندی چهار فصل
خاطرات عبوس مان را
از غبار زدود
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
