شبیه رعد

شبیه باران

شبی از دل حادثه آمد

‌و از نبض جولان سِترگ عمیقی

مرا با خبر کرد

احساسهایش گونه هایم را

نَم نَم درنوردید

چشمانم را به پنجره گره زد

بارش شهابی واژه هایش

 قلبم را به نَفَسش دوخت

بی آنکه بداند من طاقت

 این حجم شور

این حجم شعر

و این حجم مکاشفه

را ندارم

#علیرضا_ناظمی

2

برچسب گذاری شده در: