درکشف لایه های عمیق شعر

به تو رسیدم

با دستهایی از گلدانِ سخن برآمده

غنچه‌های نمکین واژه‌ها

بارور شدند

به میوه‌های تابستان

 به شورِ شیرینِ شهد ِتوت‌فرنگی

دستهایم با آغوش تو چون شاخه های سبز

درخاک عشق ریشه دواند

من با شعر مأنوس شدم

و این پیوند

در نبضم می‌تپد

تا واپسین برگِ پاییز

برخاک می رقصد و آواز می‌شکفد …

 #علیرضا-ناظمی

3

برچسب گذاری شده در: