رها در باد یله در نازکای چمن ایستاده چون کوه در مسیر بادهای شرقی تا استوانه ی تن را به قدر همت سمت وسویی دیگر هدایتگر باشد فارغ از رنج زمانه و زمانه رنج #علیرضا_ناظمی 2

در کمینگاه عاطفه وعشق چه بی تابند دیدگانم به هوای خیال دلکش دلبرانه ی تو هجوم سایه های وهم انگیز درد دمادم من است از هجرانی که تو را از من گرفت برگرد تا حسرت‌این سطرهای سپید به یأس بدل نشود #علیرضا_ناظمی 2

درآی از آبستنی پنجره و به رخصت مرا بخوان دیرگاهی ست در شب های مهتابی سیاهی از چشمانم سر می رود در انتظاری که از شوق به دیدار تو دارم… #علیرضا_ناظمی 2

قطار رفته بود من مانده بودم وآرزوهای محال ریل هایی سرد ویخی وایستگاهی متروکه حالا سالهاست چشم به راهم نه قطاری، نه خبری از تو و تنها دلیل آرامش من همین ایستگاهی ست که بوی تو را می دهد #علیرضا_ناظمی 2

من هر صبح با خیال دلبرانه تو از خواب بیدار می شوم به گل های رازقی پشت پنجره نگاه می کنم برای آمدنت کوچه را آب پاشی می کنم به لباسم عطر دلخواهت را می زنم تو را در هوای کوچه نفس می کشم و…