دیماه را بخاطر می سپارم با لچک ترنج خاطره ها پرتقال های خونی ورقص دخترانه شاخساران درباغ همراه چک چک ابرها ودامنی از شعر که حوالی چشمهای من چتری دارد مملو از باران #علیرضا_ناظمی 1

کبوترانه به سراغم بیا واز دور دست های فاصله برایم دست تکان بده چکاوک شو شالو باش از بندر چشم هایم بگذر جاشو شو دام پهن کن ناخدا باش  ومرا به دوردستها ببر جایی که من باشم وتو ودنیایی که پرباشد ازتو ومن بی هیچ…

دستهایم را روی چشمهایت گذاشتم ودر سکوت فقط خندیدم دستهایم را لمس کردی وفریاد زدی آه زندگی من! تو کجا،اینجا کجا ؟ من سراپا شور شدم … وهنوز درهوای ثانیه های مهربان نگاهت بیقرارانه دوست داشتنت را جار می زنم #علیرضا_ناظمی 1

به تماشا مشغولم از پشت قاب عینکم که شبانه روز تو را رصد می کند دردل این شهر غریب عاشقانه دلتنگی می کنم مردانه دوستت می دارم دلبرانه برایت شاعری می کنم وبه قصد داشتنت شبانه روز کوچه ها را می گردم آه…! ازاین خیابانهای…

زندگی بوی گلهای تازه ای را می دهد که همین الان از گلفروشی سرخیابان به دست بوسی تو نائل شدند هوای دلتنگی دیگر کاری از پیش نمی برد توکه هستی احساس بودن توست که غوغا می کند درکالبد تن وتنهایی را می رهاند از خانه…