من در رصد چشمان تو آیه آیه زیبایی می بینم جایی آنسوی نگاه آنسوی بیداری آنسوی عشق که واژه ها درد را زمزمه می کنند پرستو به لانه بر می گردد من به کوچه شما شعرهایت به دفترم واژه ها به دلتنگی دلتنگی به سینه…

بو می کشی تمام افسانه های عاشقانه را تمام مداومت های دوستانه را تمام مقاومت های شبانه را شبها را ، روزها را و هنوز ها را به راز این عمیق عاشقانه می اندیشی وبه ژرفای ابدی شاعرانه هایی که هر بعد از ظهر شعر…

دل غمین نباش جایی همین نزدیکی پشت همین تیر چراغ حوالی آبادی خواهم آمد دستانت را خواهم گرفت برایت باران، طروات، بهار می آورم تا بهارانه های وجودت جوانه بزند ریشه بدواند و واژه های کلامت همگی شعر شوند #علیرضا_ناظمی 2

پنجره را باز بگذار من به هوای آن سوتر سخت محتاجم جایی حوالی تو جایی که صبا از تو دستهایت را پناه می آورد جایی که قاب پروانه می شود گُل ها واژه نگاه ها شمع لب ها لاله جایی که پاییز، بهار می شود…

دریا آن سوی اندوه چشمهای توست کمی دور تر از همین آخرین نفس هایم کنار بستر هواخواهی تو آن گوشه دنج که تنها من و تو از آن خبر داریم جایی فراتر از خیال مرغان دریایی در پهنه روشنایی های مدام که اندیشه مرا تا…