بخاطر تو در تبسم عبارات غرق می شوم برای سارها بشارت کوچ برای باغ ها بشارت باران وبرای گل ها بهار را به اشتراک می گذارم تو را در خواب می بویم از گلوی سوسن خوشه می چینم برای آرامش نسترن پلک می زنم تا…

از کوچه ها بوی باروت می آمد من به تو، قهوه تعارف کردم چشمت را خون فرا گرفته بود وتو تنها با لبخندی تصنعی خوشحالم کردی چه خوب رسم رفاقت بلدی از پهلویت خنجر کشیدی ناگفته دردهایت پیدا شدند واژه های من امّا ،گریستند تو…

آشفته حالم از این برزخ از این کوه درد که درحصاری از اندوه تورا درآغوش کشیده است وچه غمگنانه ذهن تو را درهم ریخته است دلخون نباش که چون کوهی سترگ دراین آزرده حالی ، تو را  به قصد رهایی از بند همراهم به همراهی…

ترجمان واژه های ملیحی در کوک تکلم سطرها که نگاه ها ی خیره آبستن زیبایی تو می شوند ترنه هایت را گوشه چارقد جا می دهی واز ما دل می بری وقرار #علیرضا_ناظمی 2

شورانگیرند  عاشقانه  هایت من  به  این  غمزه ی بدیع  واژه  ها در  ساحت بکر  تصاویر ناب نگاهی  تازه  دارم پیشتر  از آنکه  بیایی ونشاط  پنجره  های باران خورده  باشی در  سطر  چینی  های هر  سپید ودرآغوش خود نقاشی  کنی  مرا در  قابی  از  آینه  گردانی…