ماهی در آب کبوتر در آسمان درخت در جنگل گل در بوستان قرار می گیرد و من همنوای آبی آسمان  هم آغوش درختِ گل با خیالی کبوترانه آشیانه می گیرم در دلبخواهی هویدای چشمهایت #علیرضا_ناظمی 1

دستی به نوازش بلند در انحنای عمیق عاشقانه ای که بوی محبت می دهد لبریز عشق لبریز شور لبریز عاشقانه ای از جنس حضور شرمناک و غمگنان در طلب آغوش چشمی که سالهاست به جاده خنکای دل را به شوق وصال گره زده شب و…

در سایه سار ناملایمتی ها آنجا که شولای غم برگرده روزهایت انداخته بود زمانه آمدم تا در ازدحام واژه های غم آلود معبری برایت باشم برای رهیدن از سلول سلول دردِ تا مغز استخوان فروکشیده و حالا در گرمای شهریوری این روزهای شاعرانه  به هیچ…

چشمهایت بیکران مهر است  لبخند تو  شکوفه گل انار  می خندی  آستانه تحمل من چقدر کم است  دارد شعر می شود واژه هایم  دلتنگی را سطر اول نوشتم  واژه پرنده شد من با بال آرزو  به شهر شما سفری عاشقانه  خواهم داشت  فارغ از بعد…

توآهسته به من رسیدی وقتی تلاقی نگاه هایمان یکی بود وآفتاب سایه را تاشانه هایمان بالا آورده بود من هنوز آن شاعر سابقم که درشعرم از حرفهایم پا پس نمی کشم بگذار در چشم هایت اردو بزنم وهمینطور در دلت بشکن حصر تنهایی را بگذار…