برگ ریزان پاییز سکوتی سرشار از آوا ولبخندی نمکین در هزار توی حیاط خانه سوسوی نگاهی لبریز حظ مستی چشمهای من از بوسه بر انارهای ترک خورده و وداعی شیرین با آذر به امید فردایی که بهار درخانه ی مان قرار می گیرد تا من…

وبلند بلند می خندیدی ومن چه ذوق عجیبی داشتم تو از راز کوچه بن بست پرسیدی من گرم پاسخگویی وچقدر حال دلت عوض شد تا بحال اینقدر مستانه  تو را ندیده بودم خشنود از امروز امیدوار به آینده آه…ما چه خدای خوبی داریم #علیرضا_ناظمی  …

زندگی لباس نافرمی بود که برتن تو زار می زد صدای فرو ریختن تو را از عمق وجودم می شنوم واز راست گرد خیابان   راهی به سوی تو می یابم مضاعف است دردهای تو از فهم من وعمیق که می شوم سُر می خورم…

به تو فکر می کنم به طعم قهوه ی حرفهایت به خزیدن نگاهت در من  در دنج ترین ساعت شب راس دلخواه مهربانت که من باشم وتو ویک دنیا احساس که درما شعر می تراود   #علیرضا_ناظمی   1

امروز دوباره باران بارید من یاد تو افتادم یاد آنکه  با من چه کرد چشمانت درآن روز بارانی که هوای تو بدجور دلم را برد وحالا از چشمهای من جز پلک های خیسی نشانی نیست دوباره باران باران باران بارید امروز #علیرضا_ناظمی 1