من …  تماشای اینهمه خوشبختی ومجالی که تو برای عاشقانه هایمان فراهم کردی درنگی از نازکای تن…

به آستانه ی در به آستانه ی کوچه به آستانه ی راه نشسته ام دیده به در…

کتاب شب گشوده می شود پاییز خرامان خرامان بساط رفتن جمع می کند من می مانم وتو…

مهربانانه درمن تکثیر می شوی وتمامیت احساست را به آونگ نگاهی در من می‌ریزی نبض هایت شریان…

فهم عمیقی بین ما بوده وهست ما میراثدار اجدادمان هستیم وخانه های گِلی مأمن آرامشمان دامن مادرانمان…

ماایستاده می میریم  شبیه درختان یک روز در صفوف بانک روز دیگر درمترو یک روز در اداره…

 با زبان محاوره  با تو سخن می گویم با دستهایی که   به سمت آمدنت درازند #علیرضا_ناظمی…

خجالت هميشگي چشمهای تو در بیقرار دلت ومن که با هجمه ای از اشتیاق  برای جانفشانی همواره…

صندلی گذاشتم وروبرویت نشستم برایت قهوه آوردم چشمهایت را مشایعت کردم به پنجره نگاه می کردی غرقه…

چابک وسراپاشور درهمهه ی غریو درختان جنگل ره به کار زار بودن پیش می بریم بی هیچ…