دلم که می گیرد قرارم را می گذارم برای گریهی روی شانه هایت به یاد آن دم…
ساکنطبقهدوم
آمدهای تا خانهی ویرانِ مرا درهم بپاشی از این آشفته که دیگر هیچ نمانده— و ببریهستی مرا…
درکشف لایه های عمیق شعر به تو رسیدم با دستهایی از گلدانِ سخن برآمده غنچههای نمکین واژهها…
بخاطر تو با پالتوی آبی نقره ای آمده بودم گرم تماشا بیاد آن عصردلخواه که گره خورد…
در حافظه ی من… ردِّ پای تو، سه خط شعر و برگههای کاهی رنگ پریده ای همچون…
من بودم، تو بودی و باید… در _هیجان_نبودنت خاموش میماندم سکوتِ من قفسی است پر از آوازهای…
شب را بهخیال خاموشی خالهای لبت که مرا در بستر درد انداخته است به صبح میبرم _بهوقت ساعت…
آشنایی، گرمای دستانت بود دوستی، آواز بیوقفهیِ پرندهها در سپیدهدم تو لبخند زدی و جهان بهانهای شد…
از قیچی تو اشک نمک می ریزد از چرخ خیاطی ات بغل بغل شکوفه از طاقچه بوی…
نهال ؛ حالا که تازه قد کشیده است آه ، دق نکند !چقدر تا ماه فاصله دارد…