در تبسمِ تو، مهربانیِ بیدِ سحرگاه می‌دمد و واژه‌های نگاهم در آبِ زلالِ کلمات، موج می‌زنند تا…
ساکن‌طبقه‌دوم
11 مقاله
ومن به ابرهای پشت شیشه که نگاه تو را نوازش می‌کنند حسادت می‌برم آنگاه که حالِ خود…
تو را می‌بویم ! در نم نگاهم آمده‌ای تا قلبم را پروانه ای از آتش کنی و…
چقدر زلالی؛ ای آتشِ آفتابِ تموز! که برگیسویِ بیابانم چون سطری از امواجِ آه می‌نوازی و من،…
گریه می کنم دستهای تهی‌ام شاخه‌هایی ست بیقرار که بارانِ شب، از آن همه برگهای آرزو را…
از بندجامه‌های چرکین لبریز از ترک‌هایی که برپوستم جوانه زدند گریختم از زخم زنجیر هزاره ها در…
و من رها در این دریای پر تلاطمم تو با خود می بری به کشتی همه را…
جایت سبز میان همهمه‌ی جا خالیهای همیشگی و اینجا، کنار میز صبحانه لبخندت عسل است …
قسم به بغض بسته ی پنجره قسم‌به مرکب ِقلم های شکسته به شُکوه لاله، شِکوه آلاله و…
با چشمانت به من لبخند زدی وکسی از من پرسید: راز این تبسم عاشقانه را #علیرضا_ناظمی …