هیچ کتابی نخواهد توانست عمق ریشه دواندن ما را حوالی عشق معنا کند نقطه سر خط شروع دوباره زندگی ماست با چاشنی شعر وواژه هایی که مسبب پیوند ما شدند  از گذشته به آینده پلی باید زد واحساس را درآغوش باید کشید پرت شد وسط…

چکاوکان خیال دربستر تنهایی تو شبهایی را که رقم می زنی عبور نگاهم در رج به رج واژه های سیاه مشق هر شبت تبلور عشق واحساس سپید نوشته های من وتویی که آرزویم داشتن توست #علیرضا_ناظمی   2

در تنگاهای زمانه در خلوتی لبریز آرامش آمدی وخنکای دلم شدی دغدغه را از کالبدم دور کردی برایم مهر آوردی نشاطی مملو از عاشقانه های مدام وحالا من در ازدحام این عمیق خوشحالی دست درآغوش مهرت زندگی را با شادمانه ای عاشقانه تجریه می کنم…

من و او دو انسانیم  ازنسلی دررنج زیسته با دلهایی عاشق ومیان ما بعد مسافتی ست طولانی با دلهایی نزدیک بهم که گریستن از عشق را بلدیم ودر تنهایی خلوت کردن با شعر را تا پناهمان باشد دراین روزهای اخیر که جانمان مجال حضور می…

فرو می ریزم در خویشتن بسان اشک شمع درهوای تو جانب من گاهگاهی بیا اینجا هوای چشم ها بد جور غبارآلود است #علیرضا_ناظمی 2

عطر تو درکوچه ها پیچیده است و من همه سر مست واژه های مهربانی تو این روزها شاعرم وبی تکلف دستانم را بالا می آورم  و به سمت دلشوره هایت دراز می کنم دستانم رابگیر دور کن خودت را از بلاهایی که تفکرات پوشالی محیطی…