تکثیر می شوی درمن همچون باد همچون آواز همچون شعر همچون نَفَس ومن سرآسیمه از   اینهمه تکثر در جان در قلب در وجود در شعر ترا می ستایم بسان آنچه مقدس است شبیه مادر… #علیرضا_ناظمی 1

درپناه امنیت دستان تو آرامش می گیرد وجودم فارغ از همه ی دغدغه های دیروز وکسالت های امروز توکه هستی من غم نان شبم را ندارم آفتابِ روزی و چراغ شب مرا دراین پرت حادثه ها مثل همیشه دربر بگیر ببوس وبه جرعه ای مهر…

چقدر  احساس  تنهایی میان اینهمه  واژه اینهمه  شعر سخت  است …! #علیرضا_ناظمی 1

بر تار وپود هستی نقش تو جاودانه خواهد ماند مابین لچک ترنج های حوالی قیطران مهر آشفته حالی هایت را از تو دور می خواهم به خط سرخ دل مشغولی هایت تیغ خواهم کشید تو بالا وبالاتر خواهی رفت من به اهمیت واژه های نگاهت…

تو حق داری  از من دلخور باشی دلت که تنگ می شود قهر می کنی تا من نازت را بکشم درست مثل این چهل سال… #علیرضا_ناظمی 1

مادر شکیبا پدر صبورانه هر دو آستین رنج به دندان گرفته گریستند و زیستند وحالا من دلخوش به شعر هایی سپید با خرمنی درد بوسه می زنم   به دستهای مادر به شانه های پدر… #علیرضا_ناظمی 1