جاده ها چه رسمی دارند دور می کنند از هم انسانها را ودوباره چه رسم خوبی دارند پیوند می دهند انسانها را مانده ام از جاده بد بگویم یا خوب وچقدر شبیهند به واژه ها گهگاه دور می کنند گهگاه نزدیک کاش هیچوقت شاعر مرگ…

پنجشنبه حس لطیفی دارد لبخند های شادمانه ات یک دنیا احساس خوشبختی رایحه ی گل دلخواهت من، تو و ترنم ملیح صبحانه ای سرشار از عاشقانه های مدام وآخر هفته ای خاطره ساز بی هیچ عصر جمعه ی دلگیری #علیرضا_ناظمی 6

درطیران شکوه بی همانندت دل گره می کنیم به بوستانی از گلهای رنگارنگ بی همانندت حالا که رها از هر تعلقی جان می بخشی به کالبد شاعرانه های مدام واژگان وچه زیبا آفرینش داری گل های رز آبی سهم من گل های رز قرمز سهم…

مشتعل است اجاق شعرهایم ودر کسری از ثانیه به پاد زهر حضورت قامت افراشته می کنند واژه ها درشکوه شوکت پرواز پروانه ها رخصت یارِ دلآرامِ دل آرامم دراین سیاه قیر گون شب درمن شعله ها برمی افروز زنده ام بدار حال مرا خوب کن…

درخرمنی ؛ از پاییز لبریز گیسو فشانده ای در باد و مرا به حجم انبوه یک تماشا رهنمون می کنی آمدی از انتهای شهریور  از کوچه مهر قدری دیر قدری دور و هزاران حیف که برای تماشایت چشم های کم سویم  نا ندارد… #علیرضا_ناظمی 5

شامه های من بوی دلاویز تو را همراه رایحه ی بهشتی گلهای محمدی در یکمین روز خرداد استشمام می کنند تو آمدی فروردین آمد اردیبهشت آمد وحالا بودنت همه جای شهر حس می شود حتی در گوشه ی دنج حیاط خانه #علیرضا_ناظمی 6