شامه های من بوی دلاویز تو را همراه رایحه ی بهشتی گلهای محمدی در یکمین روز خرداد استشمام می کنند تو آمدی فروردین آمد اردیبهشت آمد وحالا بودنت همه جای شهر حس می شود حتی در گوشه ی دنج حیاط خانه #علیرضا_ناظمی 6
از کنار دلتنگی هایت ساده نمی شود گذشت تو با غوغایی عاشقانه در جریان زندگی شناوری ومن ایستاده در تماشا تمام ناتمامم را در تو نظاره گرم بیا که سوی چراغها وسور نگاه ها همه یک چیز را می گویند ما لایق بودن ِ کنار…
با دلتنگی در تنگنا در امتداد فرصت های بین ِ گناه وثواب در گل اندامی واژه های محض ِلبریز حَظّ حضور تو دلخوشم به آمدنت که مشام جان را معطر کند عطر خیالت #علیرضا_ناظمی 4
نارنگی های قد کشیده طعم دلکش عطر عبورت حوالی چشمهای من وساطتت اتاق با خیالم در جنبشی نرم که برمی انگیزد تمام ادراکات هستی را تو ،آن نجابت وغرور همیشگی ات ودستهایی که به سمت من دراز می کنی تا بلند شوم از بستر زخم…
آرزوهای من درخیال کودکی هایم بوی مداد رنگی می داد طعم شعر داشت وخستگی های من زیر درخت ، رفع می شد هنوز چشمهایم رعد وبرق آن سال را بیاد دارد وخاطره هایی که سوخت … #علیرضا_ناظمی 6
منتظرم بیایی ودلهره های مرا همراه نابسامان دقایقم سامان دهی بیایی و خانه مان روشن شود از زخمه های حضور تو تا قاصدک ها بال بگیرند و دَر دُرفشانی کلامت رقص جنون کنند به بازی سرنوشت #علیرضا_ناظمی 5
چشم نوازی شبیه اساطیری گل های وحشی که در دل شب چون شب بوها هشیار می دارند شامه ها را ودل انگیزی شبیه درخت های انار که دل از رهگذران می برند به برق نگاهی وشیدا می کنند آشفته حالان را به غمزه ای تصرف…
از دستهایش آب می چکید وهنگامه ای شد در رتق وفتق جزئیات کوچه که دل را به پیوند عمیقی با احساس گره می زد من به مقیاس های متورم این آگاهی پیوست شدم وقتی اقساط دلشوره ها کم نمی شدند درکور سوی امید ونسبتهایی باقی…
چون ابرهای شناور آمدی از دل دریا وساحل به دامنت گره خورده بود اعجاز لبخندت تماشایی ست از گامهایت شور می ریزد از نفیر نفس هایت مکاشفه هایی عمیق دلخوشم به تماشای چشمهای شهلایت دراین آخرین وضعیت سفید #علیرضا_ناظمی 1
درهوای بی پایان تو شبی به سحر رساندم ماه بود و رؤیای ناتمام من خیزش شب در حدقه چشمانم و حقد اشکهایی که تا کوچ کوچه باریدند در تماشای پاییزیِ سقفی که از تو خبری به پلکهای خسته ی من و پنجره بازِ شب بدهد…