سوگند به ژرفای این حس پاییزی به برگ ریزان های لبریز آه به تهدیستی درختان وآغوش ها به بی گمان بارش باران و سر ریز اشکهای مان که من با امیدی مملو از حضورت عشقی لبریز حَظّ نگاهت  وغمزه آخرین دلتنگی های  تابستانی ات کوچه…

دستهای تو دستهای من آغوشِ یک پیمانِ ابدی ست در ترسیم چینه ای از پناهندگی سینه هایی تپنده  در پاییزی ترین فصل انتظار #علیرضا_ناظمی 2

شوق دوخط شعر شاخه های نفسگیر بلوغ واژه پنجره های باز سمت تو لبخندهای ابری پلک زدن های پیاپی ریسه واژه های جانبخش و طعم گس خرمالوی ترد سکوتت را نوشیدن آه… چقدر شور می بخشد دهانم را #علیرضا_ناظمی 2

لابلای شاخه های گل تصویر ماهتابی تو چه درخششی دارد اصلا تو آمده ای که جهانم را متغیر کنی لبخند آورده ای تا آرام باشم مهر آورده ای تا قلبم را تسخیر کنی از ژرفای جان دوست تر دارم این بی بدیل محبتت را همین…

لبخندهای تو از پشت پنجره  به من چشمک می زند قصد رفتن داشتم برمی گردم با کوله باری ازخستگی ها  چشم به دست تو دارم ودیده به لبهایت تا به شوق، وارهیدن را از داغ غمها نشانم دهی به من یاد بده ریشه کن کردن…