یکسال دگر دوباره زمستان شد وفصل رنج های من دوباره آغاز شد بی حضور تو ارابه های درد از راه می رسند وجای خالی تورا چیزی پر نمی کند جز غم… #علیرضا_ناظمی 6
به کافه های شهر سرمی زنم با سری پر از شعر ودرمن هنگامه برپا نمی کند طعم هیچ قهوه ای مگر قهوه های تو که با آن حس قشنگ ودوست داشتنی دستهای خیالت در جان ولوله برپا می کند هر روز عصر شبهنگام وگاهکاهی که…
درچارسوی انتظار جایی حوالی پنجره نزديک پیچک های موافق کنار بامبوهای مشتاق که شبیه من هر روز خود را آرایش می کنند برای تو من نفس می کشم به هوایت در هوایت راستی من چقدر خاطره دارم با تو بامبوها و پیچک ها…. #علیرضا_ناظمی 1