قدم زدن درهوای مطلبوع کوچه ها مطیع درهوای زمستان درست جایی وسط درنگ های بیشمار واژه ها چقدر زیباست وقتی واقعا تنهایی وفریاد رسی نیست برایت جز آغوش شعر هایش #علیرضا_ناظمی 1
فاصله من میان من وتو به قدر همین قند ِ چایی است تو لبخند بزنی جهانم گُر بگیرد ودوشادوش شاعرانه حضورت نگاه هایی رد وبدل شود به قدر همین قند ِ چایی بدون حتی فاصله ای میان من وتو… #علیرضا_ناظمی 1
دورش می گردم چندان که مهربانی در دستهایش گل می دهد #علیرضا_ناظمی 2