خیلی بهم ریخته بودم شبیه چنارها های کنار خیابان که به تن شان رمقی نمانده است یادت آمد ودر دل وجان تسلای خاطر شد بوی فنجان قهوه ی تازه تو اول صبح سلام های بی مانندت به وقت همدلی برای مخاطب خاصی که من بودم…
از دلشوره ها گاهی می پرم از خواب شبیه پرنده ای که آشیانه اش آتش گرفته بعد سهم چشمهایم گریه می شود درهوای دلتنگی وقتی یادت درذهنم آشوب می شود #علیرضا_ناظمی 2
جامانده احساسش در پاییز رازآلود یار ِغار ِ قرارهای عاشقانه ی من به زمستان بگویید دیرتر بیاید… #علیرضا_ناظمی 2