هرشب به هوای سیب سرخی از دست تو آغوش می شود تمام آرزوهایم باورکن سیب بهانه بود تا دوباره لمس کند نگاهم رخساره ماهت را دربرکه ی چشمانم #علیرضا_ناظمی 1
شاید این نوشته پیک سروش مهربانی باشد از رهگذی که ذره ذره در کنار گذر مهربانی چتر به دست سایه پیشکش نگاه عابری می کند که سالهاست آفتاب سوزنده تنش را می آزارد در چگالی امید این روزها بهارانه ای وزید رمنده از جبر…
گاهی از آغاز آدمی تنهاست وآشیانه هرجا بگیرد همدمی نخواهد داشت اصلا عادت می کند به تنهایی حتی زمانی که بارانِ سختی می بارد واندوه عمیق ِ جلوه گری کالبدش را می آزارد باز تنهایی تنها به سراغش می آید وچقدر باعث غبطه است …
