دل آشفته دیدمت و بسان مستان بود چشمهایت با موهای رقصان درباد می رفتی خرامان خرامان آه از دل برکشیده وشادی از دلت پرکشیده نبینمت غمناک باشی جهان در تکاپوی نام تو رنگ وفا گرفت برخیز از این عزلت نشینی غم بنشان به رقص آر…
در جنبش تبادلات ذهنی آرامش را مانی که در بیداد شوکران زمان حکم بهاردارد بهاری همراه با تنفسی شور انگیز که خون چکان است به قلب وخون ریز است به رگ نمی دانم چه حکمتی ست که عاشقان همیشه دورند و مهجور… #علیرضا_ناظمی 5
ما خواب بودیم وناف ما را به صدقه سری خوشبختی کنار آیینه ی بخت با گلهای خرزهره بریدند آفتاب درکرت های حوالی جوانی مان پیچید پشت سرمان کف زدند، جیغ کشیدند امان ازاین مردم وحالا سالهاست گوشه ی این مزرعه ی لم یزرع کز کرده…