شبیه شمع  سوختی به پای   باورهای عاشقانه ات وحالا روزها و شبهای بسیاری همنشین درد می سوزد مغز استخوان هایت من در تماشا  هرشب سرک می کشم روزگارت را و تو اشک ریز  درسکوت تقلا می کنی   غمهایت را از من پنهان کنی……

جاده ها چه رسمی دارند دور می کنند از هم انسانها را ودوباره چه رسم خوبی دارند پیوند می دهند انسانها را مانده ام از جاده بد بگویم یا خوب وچقدر شبیهند به واژه ها گهگاه دور می کنند گهگاه نزدیک کاش هیچوقت شاعر مرگ…