نامت را جوانه صدا خواهم کرد که شکوه باور بیکرانه ی عشقی در ترنم عاشقانه ی باشکوه اساطیری فصل ها جایی که واژه ی انسان فخامت بار معنا می‌یابد وقتی تو هستی واز گُل، آفریده شدن کلامت سهم تو می شود در دور دست های…
تندیسی از محبت تو چراغ سبز مهربانی ات ومن که چون شاخه گلی روبه احتضار با آمدنت وجودش لبریز مهر می شود وتنفس در شریانش شوری سبزینه به بار می آورد که همه مرهون سخاوت طبع توست #علیرضا_ناظمی 6
دلم آشیانه ای می خواهد لابلای درختان کنار کلبه جنگلی در مسیر آتش ودود قلیان فضایی شاعرانه چایی گرم وقهوه ای تلخ کنار کسی که دلت گرم شود به بودنش کسی که می شود از حضورش هزاران رؤیا ساخت در دل شبهای خاطراتت کسی که…