به تماشا مشغولم از پشت قاب عینکم که شبانه روز تو را رصد می کند دردل این شهر غریب عاشقانه دلتنگی می کنم مردانه دوستت می دارم دلبرانه برایت شاعری می کنم وبه قصد داشتنت شبانه روز کوچه ها را می گردم آه…! ازاین خیابانهای…

زندگی بوی گلهای تازه ای را می دهد که همین الان از گلفروشی سرخیابان به دست بوسی تو نائل شدند هوای دلتنگی دیگر کاری از پیش نمی برد توکه هستی احساس بودن توست که غوغا می کند درکالبد تن وتنهایی را می رهاند از خانه…

بین من و او فقط عشق جاری ست  لبریز از سکوتی که نمی گذارد فریاد بزنیم عمیق احساسمان را در طرحواره ابدی همزیستی عاشقانه ای مملو از حس نفس کشیدن در دائم لرزه های دل که پیوند می دهد ما را هر روز بیشتر بهم…

کتابهایم را بغل می کنم آغوشم گرم می شود از اساطیری حضور تو چقدر نام تو در کتابهای من جولان می دهند ومن هنوز دلتنگیت را به هر کوی وبرزن شادمانه فریاد می کنم… #علیرضا_ناظمی     1

صف به صف صف بسته اند در آغوش چهلم ابدی مناظره های خیابانیِ بی انتها ،ولنگارانه  دردها را درقامتی بلند  در وسعت بیکرانه های انتظاری که لب تر می کنند تشتت ثانیه ها در کارناوال این روزهای تلخ وقتی رجز می خواند زجر در کسوت…