هم آغوشیم با درد با رازهای تلخ زندگیمان وتلخی خاطره هایی که آه از نهادمان بلند می کرد دانه به دانه شبیه دانه های تلخ قهوه که هرکدام درتنهایی هم تلخ تلخند ما نیز زندگی را آغاز کردیم با احساس خوشبختی ونمی دانستیم شیرینی آن…

از تو می نویسم  وبرای چشمهای تو درست حالا که در پلک شب اسیر تقدیریم پیغامش را یاکریمی از پنجره نیمه باز آورد تا جانمان را به شعر به چند جلد کتاب به خاکستر آتشی که ققنوس از آن برمی خیزد پیوندی ابدی بزند در…

من هنوز درهوای تو نفس می کشم مادرم دیشب به خوابم آمده بود دستهایت را حنا گذاشت برایت کِل کشید و پیشانی تو را بوسید دهان تو بوی عسل می داد کسی بلند گفت: تو برای چیدن گل رفته ای من هنوز منتطرم از راه…

دیماه را بخاطر می سپارم با لچک ترنج خاطره ها پرتقال های خونی ورقص دخترانه شاخساران درباغ همراه چک چک ابرها ودامنی از شعر که حوالی چشمهای من چتری دارد مملو از باران #علیرضا_ناظمی 1

کبوترانه به سراغم بیا واز دور دست های فاصله برایم دست تکان بده چکاوک شو شالو باش از بندر چشم هایم بگذر جاشو شو دام پهن کن ناخدا باش  ومرا به دوردستها ببر جایی که من باشم وتو ودنیایی که پرباشد ازتو ومن بی هیچ…