دستهایم گل می چینند از  پیراهن شب من طلوع صبح را در حنجره زمان جستجوگرم خوشه های محبت در  دامان تو قد می کشند بگو چند فصل دیگر باید برای اقتدار ماه   شانه سپر کنم تن پوش های جدید جشن های جدید و سر…

قبض روح می شویم تا می رود این آینده موهوم بیاید رنگین کمانی از دردها پینه ی شانه هایمان می شود سرخ زندگی می کنیم پرپر می شویم و زاده شدنمان با درد سیراب می کند خانه ها را دلخوش به شعریم وهوای تازه ای…

کجا دیده اید بی دلیل لبخندها کدر شوند ودر مه آلود دقایق سرمایی سوزناک جان بگیرد ازکسی که نامش شاعر است…   #علیرضا_ناظمی 1

پنجره شاهد بود من چشمهایم را در رد قدم های تو جا گذاشتم واندک زمانی بیشتر نیست به خواب زمستانی رفته ام برای دیدنت در رؤیاهای صادقه ای که بوی پیراهن تو را درآن می شود استشمام کرد #علیرضا_ناظمی 1

کتاب می خوانم بوی عطرسیب می پیچد پنجره ای به پهنای افق به سمت نور باز می شود دلم کبوتر می خواهد تبسم کودکی و نسیم خنکی درهوای تو مرا از جنگل مخوف درد به یاریگاه واژه ها دستگیر باشید که چشمهایم شور بگیرد از…