رفیقم  با عکس های تو از فاصله های دور وقتی دلتنگ، بادلهره به لنز دوربین لبخند می زنی ومی دانی من دلم لک زده برای آن بلورین مهربانی هایت ممنونم از تو که در تند باد حادثه ها راه ِ درمان دلتنگی منی به تماشای…

دلتنگی هایم زیر نور آفتاب مستقیم ،هراسان  می تابد بر گلهای قالی در حیرتم درگوش باد چه گفته ای که ملال نبودنت  دامن ِ شاخه های گل ها را گرفته رها نمی کند وبوسه می زند هوای اتاق را به هوای تو #علیرضا_ناظمی 2

تظاهر کن که با خیال من درآمیخته ای وبگذار رد عطرت در موهایم بماند حتی به قیمت رسوایی وسهم مرا از مرسوله های لبانت واژه بده حالا که در پژواک لبخندت  مرا غرقه کرده قُرق تعلقت به شکل ابر درآ وفنجان های خالی را پرکن…

خوشحالم که توهستی وهرشب دست واژه هایت را می گیری به خانه ی من می آیی برایم چراغ می آوری وغذای روح تا من دربستر شعرها آرام بین صدای کلمات موسیقی اسمت را تن پوش خودم کنم ودراز بکشم نامت را روی مه آلوده شبهای…

آتش عشق درونم را هیچ آبی سرد نمی کند مرا به جرعه آبی مهمان می کنند غافل از اینکه هرم این آتشین بیکرانه در من چندان زبانه می کشد که دریا هم ظرفیت خاموش کردنش را ندارد من سالهاست با این  بی نهایت ِ دوست…