دستهای تو … کان سخاوتند و آرامش وجودی مرا سبب من به پروانگی دل خویش ایمان دارم وبه رازی که میان من وتوست واقفم بگذار از دستانت پرندگی برچینم به بالهایم شوق پرواز بده بگذار تا همیشه دنیا عاشقت بمانم #علیرضا_ناظمی 1

موسیقی چشمهایش گیرا بود وهُرم نفس هایش را می شد درهوای کوچه حس کرد لباسهایش رایحه ی گلهای بهاری داشت لبخندش صمیمی بود وکمی غمناک آهسته می خندید وموهایش در مسیر باد رقص کنان ترانه خوان بودند شانه هایش می لرزید دستهایش عرق کرده بود…

افسردگی رژه زنی ست درتنهایی که گام در برهوتی تهی از عشق می زند بی آنکه دلی به حالش بسوزد افسردگی انزوای زنی است در رنج در قهقرا وای کاش  هیچ زنی تنها نبود… #علیرضا_ناظمی 1

عطر بابونه رایحه ی یادت ودلتنگی حضور تو مرا همواره تا بیکرانه ی مهر به دلکش خاطراتم با تو به فصل خوش بودنت رهنمون می کند ومن تسلیم دربرابر قضا با ایمانی راسخ به تو پیوند می زنم عمیق خاطر خواهی ام را با تپش…

دربغرنج ِ دقایق زمان ایستاده ام لبریزِ حوصله تا از بی گمان لحظه ها پنجره ای بگشایی به سمت حادثه تا گل بدهد حس آرامشت وخاطر من آسایش یابد دراین بحبوبه ی رنج #علیرضا_ناظمی 1