من و او دو انسانیم  ازنسلی دررنج زیسته با دلهایی عاشق ومیان ما بعد مسافتی ست طولانی با دلهایی نزدیک بهم که گریستن از عشق را بلدیم ودر تنهایی خلوت کردن با شعر را تا پناهمان باشد دراین روزهای اخیر که جانمان مجال حضور می…

عطر تو درکوچه ها پیچیده است و من همه سر مست واژه های مهربانی تو این روزها شاعرم وبی تکلف دستانم را بالا می آورم  و به سمت دلشوره هایت دراز می کنم دستانم رابگیر دور کن خودت را از بلاهایی که تفکرات پوشالی محیطی…

روانه می شوم شبیه اشکهای کودکان کار شبیه دسته های چلچله شبیه گله های سار شبی شبیه شیهه ی پرنده ای کنار مرغزار شبیه لاله ی خزیده ای به کنج عزلتی به باغ و لاله زار شبیه جیغ برف ها کنار گل شبیه آه های…

بعد ازغروب سایه نخل ها روی سرما مهر فکن نخواهد بود صیادان از دریا بازمی گردند با دستان تهی و دیگر هیچ گره ای باز نخواهد شد از دست هیچ عابری ظلمت آشیان بپا می کند تندیس ماه درکالبد آسمان قاب می شود سخاوت نور…

چشمهایم درهوای تو ابری می شود باران نگاهم سرازیر می پاید تو را دوباره به خوابهای من سرک می کشی دسته گلی دردست وبوی مست کننده آن پیراهن سبز آن پیراهن سبز مسحور می کند حوالی مرا بگو چه درآستین داری که اینگونه دلبری می…