همقطار منی درایستگاهی متروکه مشترکا پیاده می شویم وبا هم درمسیرها تنهایی پیش می رویم غافل از اینکه ما دو نفریم دونفر ِ تنها #علیرضا_ناظمی 2
شکوفه های بادام بهانه شد تا من در دام سپید آرامشت بازهم درسکوت شعرهایی بگویم لبریز از چکامه های ناب و تمناهای دل کویری ام را پیکشش نگاه مهربانی کنم که هر روز طلوع می کند صبحگاهان از مشرق … #علیرضا_ناظمی 2
مبتلایم به تو ودر تنگنای دلتنگی در خیال خودم درآغوش می کشم تو را وبی هوا هوایی تو می شوم حتی چند لحظه به قدر چند دقیقه به قدر بوسه ای وبه اندازه ی مکاشفه ی عاشقانه ای همین و بس #علیرضا_ناظمی 2
ساعت شش وپنجاه وسه دقیقه است نمی دانم بگویم شوربختانه یا بگویم خوشبختانه به مزرعه سر زدم آنجا ؛ لبریز رایحه ی گلها بود ولی عطر تو را بهتر می شد استشمام کرد چه کرده ای با من که درسلول سلول تنم تنم همواره نسیم…
ایستاده ام درحاشیه خیابانی که بوی تو را دارد جایی که هوای تو را درآن استشمام می کنم بویی شبیه طعم دلتنگی نیمه شب بوی رقص باران تنفس در حوالی عاشقانه های مداوم در تکرار تو وشست وشوی تن در تشت مهربانی نفس هایت آغوشی…
شبیه چنارها از هرسو دربرابر باد ایستاده ایم ودلیل ماندن ما شد عهدی ست که با بهار بسته بودیم شهر از آمد ورفت خالی شد رهگذران راه خانه ها درپیش گرفتند باغ از هیاهو خالی ماند وفریاد کلاغ ها خراب می کند بعدازظهرهای دلچسب همیشه…
این را داروخانه دار نوشته بود بصورت جلدی استفاده شود فهمیدم فهیم است و ما چقدر سطح مطالعه مان کم شده است #علیرضا_ناظمی 2
ای گنجشکها بشکند تفنگی که شما را عقیم می خواهد دعا کنید به دست هر آزارگری که به سمت شما اسلحه می گیرد کتابی برسد که درآن نوشته باشد گنجشکها هم حق حیات دارند #علیرضا_ناظمی 2
پیرامون شهر رفتگران شب را جارو می کنند تا سپیده سربزند ما دست بوس خورشیدیم #علیرضا_ناظمی 2
استبداد کلاغ ها رژه بر سنگفرش خیابان و رَدّ چکمه ها بر دامن شکوفه ها اینها داغ دامن سوزی است که سالهاست به جان شهر افتاده است باید گریخت از درد گریخت از این غم انگیز ِ روزگار باید گریخت از وصله های ناجور وشبهای…