چشمهایت بیکران مهر است
لبخند تو
شکوفه گل انار
می خندی
آستانه تحمل من چقدر کم است
دارد شعر می شود واژه هایم
دلتنگی را سطر اول نوشتم
واژه پرنده شد
من با بال آرزو
به شهر شما سفری عاشقانه
خواهم داشت
فارغ از بعد مسافت
ودوری راه
#علیرضا_ناظمی
نمایش دیدگاه ها
